Ervaringen van ouders

Ouders getuigen

In dit onderdeel vindt u ervaringen van ouders die met mij hebben samengewerkt.

Hier kunt u lezen hoe zij die mooiste periode in hun leven hebben beleefd. Ik ben blij dat ik deel mocht uitmaken van die periode.

Klik gewoon op een naam van een kindje en lees mee ...

Hoi Ann,

Via een blog kwam ik tijdens mijn zwangerschap meer te weten over hypnobirthing.

Over hoe een bevallingsverhaal ook heel mooi kan zijn. Als een van de laatsten in je omgeving bevallen zorgde er voor dat wij alle mogelijke verhalen hadden gehoord.

Tot ik me bewust werd dat het ook anders moet kunnen en je oprecht kan vertellen dat het een mooie gebeurtenis is waar je helemaal goed bij voelt.

Dat was wat ik las in de term Hypnobirthing. Na een online zoektocht kwam ik op de website van Ann terecht.

Ik vertelde mijn man over de cursus en we besloten Ann te contacteren. Een heel fijn contact waarbij we meteen onze afspraken planden.

Het waren koude winterdagen met heel veel warmte binnen. Een bevalling en zwangerschap kan dus ook een verhaal worden dat je samen met je partner beleeft op jullie eigen manier zonder de bijna standaard en als normaal beschouwend geworden medische tussenkomst...

Ann is iemand die je meer inzichten geeft in hoe een vrouwenlichaam effectief een kindje op de wereld kan zetten en tot waartoe we in staat zijn.

Ze geeft jouw als vrouw,man en als partners de handvaten om zelfzekerder en zonder angsten naar een bevalling toe te leven en het avontuur samen te doorstaan.

Tijdens de bevalling heb ik als vrouw een aantal technieken kunnen toepassen. Ook mijn man maakte het voor ons zoveel aangenamer dankzij de tools die we zagen in de cursus.

Daardoor kijken wij nu allebei terug op een heel mooie geboorte van ons dochtertje.

Dikke dankjewel Ann.

Dag Ann,

Iets meer dan een jaar geleden heb ik je ontmoet op de jaarmarkt van Lint. Ik ben ontzettend blij dat je mij die dag hebt aangesproken, want ik had me geen betere vroedvrouw wensen!

Ik ga je eeuwig dankbaar zijn voor alles wat je voor ons hebt gedaan!

Zonder jou had ik nog veel dieper gezeten en weet ik niet goed hoe ik het allemaal had kunnen doen.

Bedankt om voor mij de teksten aan te passen die normaal bedoeld zijn om sereen te bevallen. Mij hebben ze geholpen om iets sereener te bekomen van de hele ervaring om zo'n klein babytje te koesteren ook al loopt het helemaal niet zoals verwacht.

Voorbije weekend vierde mijn Tobiasje zijn 1ste verjaardag. De tijd vliegt ontzettend snel en hij heeft het voorbije jaar veel geleerd.

Bedankt om ons zo te helpen en te steunen. Als ik ooit nog een vroedvrouw nodig heb dan ben jij mijn nr 1.

Bedankt voor alles!

Groetjes, mama van Tobias

Op 25/08/2017 ben ik papa geworden van een dochter : Lara !!

Zonder Ann wist ik niet wat ik moest doen gedurende de arbeid/bevalling.

Tijdens de zwangerschap zeiden verschillende vrienden van mij : “let op met wat je doet en zegt tegen je vrouw want tis niet makkelijk een vrouw tijdens de arbeid”.

Toen Ann voorstelde om de cursus “hypnobirthing” te doen stonden we er beide 100% achter. Deze cursus was achteraf gezien een zaligheid.

In de cursus leer je dat een man even belangrijk is dan de vrouw. Je kan je vriendin enorm hard steunen op de juiste manier en deze kan je al op voorhand oefenen.

Bijvoorbeeld: Tijdens de zwangerschap had mijn vriendin veel last van haar onderrug daarom hebben we verschillende massagetechnieken geleerd. Deze kwam zeker van toepassing tijdens de arbeid.

Ze gaf me ook aan dat het masseren, haar pijn draaglijker maakte. Ook het afleiden van de pijn heb ik geleerd in de cursus wat ik later ook nog kan gebruiken.

Je leert ook hoe alles verloopt tijdens de geboorte van het kind. Dit is enorm interessant om te weten wat er komt.

Merci Ann voor je steun en informatie.

Papa van Lara.

Dat het deze keer anders zou zijn. Dat nam ik me voor toen we ontdekten dat we een tweede keer zwanger waren. Mijn Felix kwam 3.5 jaar geleden 4 weken te vroeg. Onverwachts op 35w4d brak mijn water na een zorgeloze, ongecompliceerde zwangerschap. Het kostte me bijna 2 jaar om het schuldgevoel los te laten en te aanvaarden dat hij met z’n 2.725kg en 46,5cm klaar was ons te ontmoeten.

Destijds dacht ik dat mijn bevalling goed was verlopen. OK, ik deed mijn volledige arbeid horizontaal in een ziekenhuisbed. Ik deed er 15 uur over vanaf de eerste kramp totdat Felix het levenslicht zag. Ik dacht dat vliezen breken erbij hoorde, dat je te pas en te onpas onderzocht moest worden om te kijken hoeveel ontsluiting je al had, dat als je verkeerd perste de vroedvrouw op je buik ging duwen, dat de navelstreng onmiddellijk na de geboorte moest worden afgeklemd, ...

Maar ik recupereerde achteraf super goed en was zelfs 4 kg lichter dan voor de zwangerschap, was niet geknipt en amper gescheurd. Beter kon toch niet? Toch was dit verre van het gedroomde scenario.

Via mijn nicht kwam ik met Ann Joosen in contact. Zij had haar namelijk 7 jaar geleden ook begeleid voor, tijdens en na de bevalling. Ze vertelde me over de cursus ‘hypnobirthing’ waarvoor Ann naar Engeland was getrokken. Ik nam contact op en het eerste telefoontje was emotioneel en verhelderend tegelijk. Ook na het eerste consult werd me duidelijk dat ik heel wat angsten omtrent vroeggeboorte nog niet helemaal verwerkt had.

Deze zwangerschap verliep jammer genoeg niet zo ongecompliceerd als de eerste. Vanaf 20 weken kreeg ik last van bandenpijnen. Na 6,5 maanden kreeg ik de combinatie van werken, Felix en een huishouden niet meer rond. Ik stopte met werken (te veel stress) en nam verplicht rust. De beste beslissing ooit! Niet alleen kon ik me ten volle toeleggen op mijn zoontje, ons gezin en oh ja... een verbouwing ;-), maar ik kon eveneens de tijd nemen om me ten volle op deze tweede bevalling voor te bereiden.

Van Ann kreeg ik het boek ‘KG hypnobirthing’, wat vervat zit in het cursusgeld. Wat ik las, sprak me aan. Ik verbaasde me erover hoezeer de medische wereld tegenwoordig een zwangerschap bijna als ‘een ziekte’ behandelt. Een vrouw is van nature gemaakt om kinderen op de wereld te zetten, ‘it’s what we do’ zeg maar. Vrouwen worden te weinig in hun eigen kracht gelaten en er is teveel interferentie van verplegend personeel tijdens de arbeid en bevalling. Te vaak wordt er onterecht voor een keizersnede en/of pijnmedicatie gekozen, waardoor het risico op complicaties en het gebruik van ‘hulpmiddelen’ toenemen.

Door de relaxatiescripts en bijhorende hypnobirthing muziek leerde ik me diepgaand te ontspannen. Ik leerde de (op- en neerwaartse) ademhalingen die nodig zijn tijdens de arbeid en de persweeën. Ik leerde op mijn eigen instincten te vertrouwen. Dankzij de hulp en de ondersteuning van Ann voelde ik me beetje bij beetje helemaal klaar voor deze tweede bevalling. 1 ding stond vast: mijn arbeid ging ik thuis doen.

Ik maakte samen met Ann wel een soort van ‘rider’ op: gedimde lichten en hypnobirthing muziek in de verloskamer, geen interferentie van andere vroedvrouwen en/of stagiairs, geen epidurale verdoving (tenzij echt niet anders mogelijk), geen knip, mijn man als mijn spreekbuis, uitkloppen van de navelstreng en minstens 1 uur huidcontact na de geboorte. Hoe meer ik deze dingen voor mezelf opsomde, hoe meer ik ging geloven in ‘mijn’ natuurlijke manier van bevallen.

De eerste weeën begonnen ergens rond 02.00 ’s ochtends. Ik kleedde me aan, maakte me klaar en ging nog een beetje beneden op de zetel liggen. Af en toe dommelde ik nog in en zo zag ik het 03.00u en 04.00u worden. Rond 4.30u wekte ik mijn man zodat hij mijn rug kon masseren. Na 05.00u werden de weeën pijnlijker. Ik gebruikte de zitbal die Ann had achtergelaten om ze op te vangen. Om 6.00u arriveerde Ann en bleek dat mijn weeën al 3 tot 4 minuten duurden en dat we naar het ziekenhuis moesten.

Wonder boven wonder kon ik tijdens de autorit naar het UZA een beetje recupereren. Ook toen de overbezorgde ambulancier van de spoedafdeling met mij in de rolstoel door de gangen van het ziekenhuis sjeesde, kreeg ik amper pijnlijke weeën.

Eens in de verloskamer bleek dat ik al op 9cm zat en kreeg ik persweeën. Ik was dolgelukkig om eindelijk die persdrang te voelen zoals hij bedoeld is. Ongeveer 10 persweeën later werd Renée geboren. 51,5 cm en de volle 4.165kg!

Wat bijzonder is, is dat Ann mijn volledige bevalling deed. Mijn gynae Prof. Dr. Jacquemyn keek ernaar en zag dat het goed was, bij wijze van spreken. Hij zat echt letterlijk op een krukje achteraan en gaf mij enkel wat aanwijzingen over hoe ik mijn bekken moest kantelen.

Ik checkte om 6.43u in op de spoedafdeling, om 8.02 werd ik voor de tweede keer mama. Het was de meest ‘empowering’ ervaring van mijn hele leven tot hiertoe.

Mama van Renée.

Het is dankzij Emma Cloostermans en een vriendin dat ik Ann heb leren kennen. Zij wisten me te vertellen dat Ann een uitstekende vroedvrouw is en dat heb ik ook zelf mogen ervaren.

Na de bevalling, had Hugo iets te veel gewicht verloren waardoor je je als kersverse mama enorm onzelfzeker voelt. Ik gaf hem borstvoeding maar dat verliep niet altijd even vlot en ik maakte me om alles zorgen.

Ann kon me heel wat tips geven om de borstvoeding beter te doen verlopen, waardoor Hugo’s gewicht stilletjes aan begon toe te nemen. Ze stelde me bij elk bezoek gerust en samen hielden we zijn gewicht goed in de gaten.

Bij het overschakelen naar flessenvoeding, kon ze me ook een heleboel andere dingen bijbrengen waar ik op kon letten. Ondertussen is Hugo al een flinke baby geworden en ben ik als mama ook een pak geruster; dit alles dankzij de goede zorgen en tips van Ann.

Ik ben Ann heel erg dankbaar. Ze nam steeds de tijd om mijn vragen te beantwoorden en naar mijn zorgen te luisteren. Ik voel me heel erg op mijn gemak bij haar, wat haar alles een fantastische vroedvrouw maakt.

Dank je Ann!

Mama van Hugo

Mijn contact met Ann is helaas op een laat tijdstip in mijn zwangerschap gebeurd. En ik zeg helaas want ik had haar graag veel langer op voorhand leren kennen. Maar dankzij de jaarmarkt in Edegem is dit dan ook gebeurd.

Ze kwam op mij af en gaf mij een foldertje, heel sympathiek en spontaan. Ik dacht direct van amai wat een lieve dame.

Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik reeds een vroedvrouw had voor Ann maar deze ging een week voor mijn datum op reis. Niks mis mee maar mijn gynaecoloog besloot om mijn bevalling in te leiden, dus had ik geen begeleiding van haar. Dus besloot ik de folder te nemen en Ann te contacteren.

Die dag zelf stond ze al aan mijn deur. En ik beklaag het mij geen moment. Omdat dit mijn eerste kind is en ik totaal geen ervaring heb had ik heel veel vragen en angsten. Vooral angsten.

Ann heeft mij hierbij super begeleid. Ze nam de tijd om mij teksten voor te lezen en mij meer zelfvertrouwen te geven om de ervaring van bevallen op een rustige manier tegemoet te gaan.

De ademhalingsoefeningen die ik van haar geleerd heb, hebben mij door enkele zware momenten gehaald. Voornamelijk omdat mijn bevalling helemaal niet gelopen is zoals verwacht. Nathan is met een keizersnede ter wereld gekomen en de hele tijd dat ik daar lag moest ik aan Ann denken en aan hoe ik moest ademen.

De dag na dat ik uit het ziekenhuis kwam stond ze al klaar met raad. En die had ik zeker nodig want onze kleine man had enorm veel last van krampjes. Het is ook eender op welk tijdstip dat je haar iets vraagt, het is haar nooit te veel om te antwoorden met tips en emotionele steun.

Dus ik ben Edegem en zijn jaarmarkt nog altijd eeuwig dankbaar!

Tatjana - mama van Nathan

De ervaring met Ann begon een drietal jaar geleden. Ik ontdekte toen dat ik zwanger was van mijn eerste kindje Lieselot. Ik wilde een andere begeleiding tijdens de zwangerschap dan een gewone gynaecoloog. Ik woonde destijds in Mortsel en ging op zoek naar een vroedvrouw in Mortsel. Zo kwam ik bij Ann uit. Ann kwam na een telefoontje eens langs. Al snel ontdekte ik dat zij de persoon was die ik zocht. Tijdens mijn eerste zwangerschap kwam ze enkele keren langs. De laatste afspraak vertelde ze me dat ze 20 maart 2006 naar parijs ging. Nog 4 weken voor mijn bevalling. Dat kon geen kwaad. Maar daar dacht moeder natuur anders over. Mijn dochter liet onverwacht van zich horen. Geen bevalling deze keer met Ann. Toch kwam Ann na de bevalling op huisbezoek. Ze woog Lieselot en luisterde naar mijn problemen. Op dat moment stond al vast dat ik Ann zou vragen voor de tweede zwangerschap.

Juli 2007, ik was terug zwanger. Zonder twijfelen belde ik Ann. De eerste keer kwam ze langs rond mijn 4de maand. Direct voelde het goed aan. Op dat moment doken de eerste problemen al op die mij zwangerschap met zich mee bracht. Ann luisterde en gaf me raad. Op dat moment heb ik beslist om met Ann heel de weg af te leggen. Dus ook de bevalling in het uza.

In het begin kwam Ann elke 4 weken, als snel werd dit elke 3 weken, 2 weken en toen bijna ‘elke dag’. Bij elk probleem kwam ze zonder problemen langs en onderzocht ze me grondig. Op 34 weken kondigde mijn dochter zich al aan. Te vroeg. Ann twijfelde geen seconde en ging met mij en mijn man mee naar het uza. Heel de tijd bleef ze bij ons tot ik weer naar huis kon. Een fijne ervaring was ook het contact tussen Ann en de gynaecoloog Prof Yves Jacquemyn. Hij gaf Ann de volledige verantwoordelijkheid en vertrouwen. Bij een ernstig probleem hoefde ze enkel te telefoneren. Hij gaf dan eventuele raad en of liet Ann haar gang gaan. Zo ook bij de bevalling.

Op 36 weken was het zover. Ann kwam naar mij thuis, onderzocht me en vertelde de verdere plannen. Ze is heel de tijd bij me gebleven. Hing mee in de zetel, stelde me gerust en liet mij de keuzes maken. Om 02.00u had ik er genoeg van en wilde ik in een bad. Aangezien ik geen bad heb zijn we maar naar het ziekenhuis gereden. Daar ging alles gewoon verder. Na enkele uren bleef alles een beetje stil in en rond mijn buik. Ann besliste op dat moment om met medicatie te beginnen. Vanaf dat moment begon de echte arbeid. Samen met mijn man heeft ze me heel de tijd gesteund. Ook al kneep ik haar handen plat, sloeg ik haar en wat nog allemaal, ze bleef me steunen. Na enkele zware uren en persingen is Emma-Elisabeth geboren. Ann betrok me in het mogelijke bij de bevalling, zo kon ik de haren voelen van mijn kind. Bij de laatste pers mocht ik Emma zelf nemen. De ontlading was groot. Wanneer alles in orde was met mij en Emma liet ze ons even alleen. Na al haar papierwerk kwam ze nog terug. Ze wachtte nog op de kinderarts om Emma mee te controleren. Hierna ging ze naar huis. Dit had ze wel verdiend want ze was 16 uur bij mij gebleven.

Na het ziekenhuis kwam Ann nog elke 2 weken op bezoek. Ze luisterde naar me en keek of alles in orde was en onderzocht Emma. Nu kan ik haar nog steeds bellen als ik vragen heb. Ook om met de borstvoeding te stoppen zal ze nog langskomen.

Ann is echt een grote steun geweest en werkt zeer professioneel samen met haar hart.

Ann is een vroedvrouw die haar job met veel passie, professionalisme en haar hart doet.

Bedankt - Barbara, mama van Lieselot en Emma-Elisabeth

Een maand na ons besluit om mijn spiraaltje te verwijderen en aan de tocht naar het zwanger worden te beginnen bleek het al gelukt te zijn. Pieter en ik waren onverstelbaar blij. Toch de tocht in het duister bracht wat vragen.

Via een vriendin kwam ik bij Ann terecht. Amai, wat een pracht van een vrouw.

Tijdens de prenatale oefeningen lachten we heel wat af, want ik deed alles wat snel. Ze deed ook de oefeningen telkens mee.

Niet alleen de oefeningen waren leuk en ontspannend, zeker die op de grote bal die je mag houden tijdens heel de zwangerschap. Ook de babbeltjes hoorden erbij.

Op 8 november tijdens een etentje bij vrienden braken mijn vliezen. Ann gebeld, wij naar huis gereden. Enkele minuten na onze thuiskomst, stond Ann er ook.

Vanaf toen ging alles zeer snel. Twee uur later waren we in het moederhuis. De weeën kwamen korter op elkaar en Amélie werd geboren op 9 november om 06u53.

Zonder Ann en Pieter had ik dit niet voor mekaar gekregen.

De borstvoeding verliep prima, Ann kwam toen regelmatig om eens te horen hoe het met ons gesteld was. Na 4 maanden borstvoeding, besloot ik om af te bouwen. Amélie weigerde van de papfles te drinken. Daar was ze weer met tonnen goede raad en inderdaad een week later dronk Amélie haar fles helemaal leeg.

Wij hebben besloten om aan nummer 2 te beginnen. Ann, we zouden je er graag weer bij hebben!

Na een 2 jaar durende zeer intensieve vruchtbaarheidsbehandeling was ik dan eindelijk zwanger. Aangezien ik er zo lang heb op moeten wachten en het misschien de enige keer zou zijn dat ik zwanger was, wilde ik er volop van genieten en er alles kunnen uithalen. Daarom schreef ik me ook in op een cursus zwangerschapsyoga .Daar leerde ik vrouwen kennen die met hun eigen vroedvrouw werkten. Toen ik hun verhalen hoorde,dacht ik: “als ik ooit toch nog eens zwanger zou zijn, dan wil ik het ook op die manier doen.” Diezelfde nacht lag ik wakker en bedacht me : “Waarom zou ik niet nu nog op zoek gaan naar een vroedvrouw?” En zo kwam ik bij Ann terecht.

Ik keek elke keer weer uit naar haar bezoekjes omdat de prenatale oefeningen me echt deugd deden. Ik had het meeste aan de oefeningen op de bal en de ademhalingsoefeningen. Maar zeker zo belangrijk vond ik de babbels over wat de hormonen en emoties met een mens doen en dat is heel wat. Dat alles zorgde ervoor dat ik in alle rust en onbezorgd kon genieten van zwanger zijn want dat deed ik volop : mijn zwangerschap is de mooiste periode uit mijn leven en dat is mee dankzij Ann.

Jammer genoeg ben ik niet op de natuurlijke manier kunnen bevallen en werd de dag van de bevalling niet echt een mooie ervaring . Alles wat ik juist niet wilde ,gebeurde : ik werd ingeleid , Ann kon bijgevolg niet mee , na een dag arbeid moest ik epidurale nemen omdat ik te uitgeput was , een half uur later werd besloten een spoedkeizersnee te doen en als klap op de vuurpeil had ik achteraf nog een boel complicaties te trotseren.

Eens thuis was ik heel blij dat ik Ann had want anders zou het voelen alsof we aan ons lot werden overgelaten . Zij stond de dag na onze thuiskomst al paraat. Met al mijn vragen (en dat waren er heel wat) en zorgen kon ik bij haar terecht, dag en nacht . Ik was door de complicaties fysiek erg verzwakt en ik voelde me heel onzeker. Emotioneel was ik compleet van de kaart : ik was (en ben) supergelukkig met Fleur maar tegelijkertijd ook zo overdonderd door mijn ervaring , ik voelde het aan alsof ik niet was bevallen maar Ann stelde me steeds gerust en hielp me erover heen.

Nu nog, 4 maanden na de bevalling , kan ik een beroep doen op haar en dat is een enorme geruststelling ! Ondertussen ben ik opnieuw gestart met een behandeling en als ik ooit nog eens het geluk mag hebben zwanger te worden dan wil ik doodgraag opnieuw met Ann in zee gaan . Ik hoop dat ik dan op de normale manier mag en kan bevallen want die ervaring mis ik nog steeds.

Ann , ik kan niet in woorden vatten hoe dankbaar ik je ben voor die mooie tijd , steun en hulp , het was een unieke ervaring je te mogen leren kennen!

Toen het streepje roze kleurde op de predictor was het duidelijk… de vroedvrouw bellen! Ann werd mij aanbevolen door de vroedvrouw die mij bij de vorige zwangerschappen had begeleid, een jonge vrouw met pit!

Het eerste contact verliep vlot. Zwanger zijn is geen ziekte, het is een toestand van je lichaam. Enerzijds zijn er de medische aspecten, anderzijds de hormonen… Ann wist perfect met beide om te gaan. Naast de controles en de oefeningen, was er ruim tijd voor een babbel en vragen. Het was mijn derde zwangerschap, maar elke zwangerschap is anders, een ander gevoel, andere ervaringen en onzekerheden. En al weet je dat het kindje goed groeit, wat extra ondersteuning is nodig!

Vijf dagen voor de uitgerekende datum, braken de vliezen om zeven uur ’s morgens. Mijn eerste bevalling verliep moeizaam, de tweede zeer vlot, toch even Ann verwittigen. Nog geen uurtje later stond ze aan de deur. Bij controle bleek er nog weinig opening, maar een derde bevalling kan snel gaan, daarom bleef Ann bij ons. De goede weeën lieten op zich wachten. Ik had een onbehagelijk gevoel, het vruchtwater drupte. Ann herinnerde mij aan de ademhalingsoefeningen en de technieken om de weeën op te vangen, terwijl ze nauwlettend mijn reacties in het oog hield. Na vier uur begonnen de weeën elkaar op te volgen en werden ze pijnlijker. We beslisten om naar het moederhuis te vertrekken. Bij aankomst was ik gespannen door de drukte om me heen, je verplaatsen, aankleden, uitkleden, weeën opvangen, het is heel wat! Ann stelde me gerust en bleef bij ons. Toen mijn man misselijk werd bij het prikken, ving Ann hem op.

De arbeid verliep vlot, het was een aangename ervaring. Door de band die je opgebouwd hebt tijdens de raadplegingen, volg je blindelings de stem van de vroedvrouw. Mijn man pufte mee, Ann masseerde mijn onderrug, ik ving de weeën op, een perfect team! De uitdrijving ging snel, één sterke perswee en het hoofdje was er, doorduwen zei Ann, maar ik had geen wee meer. Doorduwen voor de schouders, zei Ann… en na een flinke duw legde ze het kleine mensje op mijn buik. Een dochter!

De morgen nadien waren we thuis. De kraamperiode was geweldig, ik voelde me koning te rijk. Ann kwam elke dag langs om te zien hoe het met ons, met mijn dochter, met mij EN met mijn man ging! Ze hielp mij bij het verzorgen en gaf raad bij de borstvoeding. Door haar steun en tips, was ik snel terug op de been. Het leven nam terug zijn dagelijkse ritme aan. Ann is nadien nog enkele keren langsgeweest, voor mij een geruststelling. Ik kon ook op elk moment telefonisch bij haar terecht.

Nog een keer bevallen, graag… maar dan niet zonder Ann, de vroedvrouw!

Dank je voor deze fijne ervaring! - Ursula

Beste Ann,

w"gge tq" cgygbv .... Dit zijn de eerste 'computer woordjes' van ons Mattisje.

Wat hij eigenlijk wou zeggen is; 'Bedankt om zo goed voor mijn mama te zorgen!'

Als mama zijnde sluit ik me daar graag bij aan ! Meteen na ons eerste contact, dat inmiddels al weer 9 maanden achter ons ligt, had ik een zeer goed gevoel bij jou. Het feit dat je zelf net mama geworden was, had daar misschien wel mee te maken. Dan weet je immers hoe belangrijk het is om een vertrouwenspersoon te hebben, iemand op wie je altijd kunt terugvallen. Dat was je zeker voor mij!

Je betekende een enorme steun voor mij, vooral toen een keizersnede zich opdrong en ik zo verlangde naar dat eerste contact met mijn kindje.

Net daarom was het zo belangrijk voor mij om borstvoeding te kunnen en blijven geven. Je was dan ook de enige die achter mij stond om te blijven voeden ondanks kloven en ontstekingen. En kijk, Mattis en ik genieten nog steeds van dat innige contact tussen moeder en kind!

Ik keek steeds uit naar jouw bezoekje en ... als er in de toekomst een tweede kindje komt, dan doen we dit graag opnieuw met jouw hulp!

Een dikke knuffel van mama Kim, papa Sven en kapoen Mattis!

Na bijna 5 dagen te hebben doorgebracht met voorweeën was het eindelijk zover: mijn vliezen waren gebroken! Snel Ann bellen en haar op de hoogte stellen.

Amper een kwartiertje later stond ze al bij ons aan de deur. Ik nam nog gauw een douche en ging op bed liggen zodat Ann me kon toucheren. Ik had al 3cm. Zo, dat ging vlotter dan verwacht.

We gingen op weg naar het ziekenhuis waar de hartslag van de baby en de kracht van de contracties werden opgevolgd aan de monitor.

Na een halfuur zo te hebben gelegen en de steeds heviger opkomende weeën weg te puffen mocht ik me in het bad onderdompelen om enige verlichting van de pijn te zoeken... Het hielp!

Ann hield de weeën nauwgezet bij terwijl ze met de hete douchestraal op mijn buik sproeide wanneer ik aangaf dat ik een nieuwe wee voelde opkomen.Ze herinnerde me eraan dat ik mijn ademhaling moest controleren zoals ze me geleerd had in de prénatale sessies. Mijn best blijven doen te ontspannen opdat ik de weeën optimaal zou benutten vertelde ze me ook.

Nou, laat het gezegd dat het allemaal perfect geholpen had want na 3uur weeën en een kwartier persen was onze zoon er al: Junayd!

Ann, wij en Junayd hadden geen andere vroedvrouw erbij willen hebben dan jou.

Als we besluiten terug te keren voor een tweede bevalling, dan hopen we opnieuw de eer te mogen hebben jou als vroedvrouw te hebben. Dé beste!

Ik heb Ann leren kennen als een vlotte spontane vrouw met een grote liefde voor haar vak. Haar enthousiasme heeft mijn interesse gewekt om me te laten begeleiden in mijn zwangerschap en na de bevalling. Ik woon in de Noorderkempen en Ann in Antwerpen en ze zou me op weg helpen om naar een vroedvrouw in de buurt te zoeken.

Helaas is mijn zwangerschap niet gelopen zoals gewenst. Toen ik 13 weken zwanger was is totaal onverwacht mijn vriend overleden. Daar stond ik dan alleen. Na één telefoontje besloot Ann om mij toch te begeleiden en de lange afstand tussen Antwerpen en Merksplas meermaals te overbruggen.

Ze nam niet alleen haar tijd om mijn groeiende buik op te volgen maar nam uitgebreid te tijd om met mij te praten over mijn verlies, en wat de toekomst zou brengen na mijn bevalling. Op 7 maanden zwangerschap wist ik dat ik met keizersnede zou bevallen omwille van stuitligging.

Geen spontane bevalling, maar Ann stelde me gerust. Eénmaal thuis stond onze eerste afspraak al snel op de agenda. Ze heeft me dan ook fantastisch geholpen met de borstvoeding. Dat wou niet echt vlotten in het begin, dankzij haar tips en overtuiging heb ik het uiteindelijk toch 3 maanden kunnen geven.

Ze stond dag en nacht voor mij klaar, één telefoontje om me gerust te stellen als ik het even niet meer wist. Eén knuffel om me troosten als het me even allemaal teveel werd.

Ook nadat onze begeleiding gestopt is stond ze nog voor me klaar. Als Jonas ziek was en ik twijfelde wat ik moest doen, was ze daar met haar vat vol ervaringen. Het feit dat ze zelf mama is heeft ons enorm geholpen.

Ann ik ben je nog steeds dankbaar voor alles wat je voor ons gedaan hebt. Ik ben niet alleen een ervaring rijker. Maar ik heb er een vriendin bijgekregen.

Bij allebei mijn bevallingen was Ann erbij.

De eerste keer heeft ze de ganse nacht mee geholpen tijdens de arbeid thuis en nadien in het ziekenhuis. Het was zo geruststellend dat ze er was en kon zien hoe ver de ontsluiting al gevorderd was zodat ik niet te snel naar het ziekenhuis zou gaan. Uiteindelijk was de gynaecoloog te laat en heeft ze mijn zoon op de wereld geholpen! Wat een prachtige ervaring!

Toen ik zwanger was van een tweede kindje twijfelde ik niet en belde Ann direct op!

Zij heeft mijn dochter ook op de wereld gebracht! Ook al was de gyneacoloog erbij, was mijn wens dat Ann mijn tweede bevalling zou leiden! Na 4uurtjes was het geklonken en had ze mijn dochter vast!

Het feit dat er iemand bij is die de juiste massages geeft, die helpt als het moeilijk is, die ook weet of alles goed verloopt, dat is zo enorm belangrijk!

En nadien komt zij natuurlijk nog voor de verzorging van ons kindje!

En zo ontstaat een heel speciale band die met niets te vergelijken valt!

Merci Ann

xx

Mijn eerste kind is op de wereld gezet door de vroedvrouwen van een ziekenhuis dus dacht ik de tweede keer, waarom niet een persoonlijke vroedvrouw nemen, die me gans de tijd bijstaat.

Het eerste contact verliep heel fijn en ik kon vragen stellen die onmiddellijk beantwoord werden.

Door complicaties tijdens mijn zwangerschap lag ik 1 maand in het ziekenhuis, bij thuiskomst stond Ann er om me op te vangen. Ik was erg overstuur en stelde me vragen over een “normale” bevalling. Zij was er om me gerust te stellen en me te verzekeren dat alles nog mogelijk was. Want in het ziekenhuis was ik naar mijn gevoel niet meer dan een nummer en een stuk vlees waar de jonge dokters snel even zouden in snijden. Ann stond voor me klaar!

Toen de dag er eindelijk was, was zij er om ervoor te zorgen dat ik rustig in mijn eigen huis m’n weeën kon opvangen. Ze masseerde me, gaf me instructies om mijn pijnlijke weeën beter weg te puffen, ze was er en haar aanwezigheid was op zich al een grote steun.

Op tijd en stond “toucheren” en snel werd duidelijk dat we naar het ziekenhuis konden vertrekken.

In het ziekenhuis zorgde ze ervoor dat de medische staf van alles op de hoogte werd gesteld, hoeveel opening ik had, hoe snel de contracties kwamen, hoe de ligging van de baby was, al die technische dingen waar wij leken niet aandenken.

Zo zorgde ze ervoor dat ik onmiddellijk de juiste behandeling kreeg.

Tijdens de bevalling was ze er om mij aan te moedigen, om me te helpen met persen, om me te zeggen wanneer ik moest stoppen. En dat niet alleen, ze zorgde ervoor dat mijn man mee bij de bevalling werd betrokken. Ook hij voelde zich dankzij haar een belangrijke persoon tijdens de bevalling.

Na de bevalling was ze erom er mee voor te zorgen dat de borstvoeding vlotter verliep. Daar had ik enkele problemen mee, maar ze zorgde ervoor dat ik niet opgaf en dat ik uiteindelijk een perfecte borstvoeding kon geven. Want eenmaal thuis sta je er anders alleen voor, nu had ik mijn vroedvrouw die me kwam helpen!

Nooit zal ik vergeten wat ik aan haar had! Ann, ik ben je nog elke dag dankbaar voor wat je hebt gedaan, samen met mij m’n prachtige dochter op de wereld gezet, dat geeft onze band iets heel speciaals!

Liefs van een moeder die blij is dat ze haar bevalling met jouw heeft gedaan!